“Ben bir defa sevdim, adı Efsa,
Eğer sende seviyorsan, sakın bırakma…”
İşte böyle diyordu,
“Bırakma” sözü koparken dudaklarından,
Sanki yer gök titriyordu efkarından,
İşte böyle diyordu,
O saçı sakalı birbirine karışmış, üstü başı perişan adam…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla