Eskisi gibi değil…
Daha çok unutuyorum seni
bu günlerde…
Daha az anımsıyorum gülüşünü,
ellerini
Ve bende bitirdiklerini.
Ve daha az arıyorum artık
Sende yitirdiklerimi.
Bilirdin;
Bir zamanlar ben
çoğalırdım
baktığın zaman gözlerime…
Eksik yanlarımı tamamlardı
deli bozuk gülüşün
bırakıp gitmeden önce…
Ve sen gökkuşağının sekizinci rengi olurdun
göklerimde…
Şimdilerde;
Unutur gibiyim
Şiir gibi bakan gözlerini bile.
Daha az yoruluyorum mesela
Sen aklıma düşünce
Sevdiğin şarkıları daha az dinliyorum.
Daha az özlüyorum seni
bu melankolik gecelerde…
Kolay olmuyor belki
Ama daha az anıyorum ismini,
Kabuk tutan bir yara gibi.
Unutmayı eskitiyorum işte
Seni unuttukça çoğalıyorum şimdilerde.
Ve daha az ölüyorum
Seni düşündükçe.
Eskisi gibi değil,
Hiç değil
Daha çok unutuyorum seni bugünlerde.
Daha az soluyorum nefesini.
Daha az yürüyorsun içimin sen dolu şehirlerinde…
unutmayı eskitiyorum işte,
her aklıma düştüğünde.
satır satır tüketiyorum seni
yazdığım dizelerde…
daha az düşüyorsun
göz bebeklerime…
Ve her gün
Yeniden doğar gibi
Daha çok ölüyorsun içimde.
29.10.2006
FİLİZ EYLÜL
Kayıt Tarihi : 29.10.2006 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yeniden doğar gibi
Daha çok ölüyorsun içimde.
yokluğu çok güzel anlatmışsın...böylesine duygular siner bir kalemin yüreğine...nasıl olurda bir can bir canda böylesine soluksuz kalır...kutlarım bizler onların yokluğunda çokça öldük çokça doğduk...güzeldi...yazna yüreğin susmasın...seni okumak çok güzel...
Yeniden doğar gibi
Daha çok ölüyorsun içimde. ....ve bende her gün bir daha ölüyorum seninle demek geldi içimden çok güzeldi sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (4)