Gönül senin elinden, ne çektim bilmiyorsun
Düştüm aşk ateşine, bir çare bulmuyorsun
Hasretle akar yaşım, bir kere silmiyorsun
Unutmayı denedim, ondan vazgeçmiyorsun...
Gönül senin yüzünden kaderime küskünüm
Kendime zarar verdim, kılıç gibi keskinim
Artık onu anmadan geçmiyor hiç bir günüm
Unutmayı denedim, ondan vazgeçmiyorsun...
Yorulmayı bilmedim, her gün peşinden gittim
Dumansız bir ateşte yandım, kül oldum, bittim
Vallahi kimse bilmez, kaç kere niyet ettim
Unutmayı denedim, ondan vazgeçmiyorsun...
Ey gönül bak deliye çıkmıştır artık adın
Uçma fazla yüksekte, yorulacak kanadın
Soruyorum şimdi ben, çelikten mi inadın
Unutmayı denedim, ondan vazgeçmiyorsun...
Hatice Olkuner
Kayıt Tarihi : 3.11.2021 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama benim düşüncemdir...:
"Unutulunca unutur, insan...."
Sanırım, siz de unutulmamışsınız...
Ondandır "unutmayı denemiş" ama başaramamış olmanız..
Tebrikler Hatice Hanım.
Çok teşekkür ederim Mustafa Bey.
Huzurla, sağlıcakla kalın.
Selam ve saygılar sunarım.
Teşekkür ederim efendim.
Selam ve saygılar sunar, esenlikler dilerim.
Selamlar..saygılar..
Hoşca kalın..
Bu kıymettar yorumunuz için çok teşekkür ederim efendim okuyup, hisseden yüce gönlünüz var olsun.
Huzurla, sağlıcakla kalın.
Selam ve saygılar sunarım.
maalesef gönül ferman dinlemiyor vesselam
Çok teşekkür ederim efendim.
Huzurla, sağlıcakla kalın selam ve saygılar sunarım.
maalesef gönül ferman dinlemiyor vesselam
Teşekkür ederim efendim.
Selam ve saygılar sunar, esenlikler dilerim.
TÜM YORUMLAR (9)