Unutmayacağım o sabahı,
Unutmayacağım apaydınlık günümü, ıssız karanlık, sessiz, korkunç, acımasız geceye dönüştürüşünü.
Kalabalıkların içinde bir çare, başıboş, yapayalnız bırakışını,
Gitmem deyipte ilk fırsatta gidişini,
Küçük bir çocuk susturur gibi yalandan ’seviyorum’ deyişlerini,
Sonum ol deyipte, sonumu getirişini.
Sesini, kokunu, yüzünü...
Unutmayacak annem yavrusuna yaşattığın acıyı, geceleri dar edişini
Unutmayacak babam biricik kızının kalbini parçaladığını
En önemlisi de unutmayacak Tanrı çektirdiklerini!
Hatrından silinmiş olsamda çoktan,
Ben unutmayacağım hiçbir şeyini!
Kayıt Tarihi : 2.12.2012 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!