Gittin ya benide kendinle götürdün.
Yüregimi sevgimi yaşama ümidimi.
Herşeyimi aldın benden;
Kendinle götürdün..
Yömdün beni diri diri mezara,
Farkına bile varmadın.
Şimdi hüzünlü saatleri yaşıyorum..
Sensiz ve kimsesiz.
Yüregim yanıyor kalbim kırık...
Sen gittinya dünyamdan.
Bu satırları okurken ben olmayacagım..
Ne yaptıysam sana yaranamadım.
Sen gittinya...
Hayatımdan ben senin hayatına artık hiç girmeyecegim...
Ben belki bir dagbaşında.
Belki bir yol kenarında ölüme dogru yürüyecegim.
Sen o zaman beni çok arayacaksın..
Ama yanında bulamayacaksın.
Seni belki herkes unutur herkes çıkar hayatından.
Ama bu asil yürek seni hiç unutmayacak.
ve seni asla unutmayacagım..
Gözlerim yaşlı kalbim kırık..
Ölüme bile senide yanımda götürecegim.
Avuçlarımda buzdan bir sevgin.
Gözlerimde donuk hayalin.
Bunu bilki seni asla unutmayacagım.
Kayıt Tarihi : 28.6.2005 14:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)