Unutmaya zaman yetmez bilirim...

Unutmaya zaman yetmez bilirim...!
Gidişler hep yeni dönüşlere hazırlanır her daim!
Sancılı doğum gibi bekleriz içimiz acıya acıya!
Yokluk koymaz da işte tek söz çıkar dilimden keşke bilseydi onun için nelerden vazgeçtiğimi!
Aklımla kalbim arasında sıkışan beynimin almadığı ama kalbimin onayladığı kimsesizliğimi anlasaydın yorgun gözlerimdeki özlemini!
Ve derinden bir ah çekerek keşke anlatabilseydim bendeki seni
Yüreğimde ona ayırdığım yerin nasıl büyük olduğunu görebilseydi belki bir kez daha kazanmak isterdi kaybettiklerine inat!
Ama bilmiyor işte nasıl kaybettiğini bilseydi yüreğimde nasıl rehin kaldığını anlardı! ve ağlardı bir daha hiç kimseyi böylesine sevmeyeceğimi anlardı!
Ama artık çok geç ben dudağıma düğümlediğim fırtınaları kopardım elimde kalan sadece bir bardak su...!