Unutmaya Mecburum Şiiri - Nazım Bircan

Sormayın beni kimseye,
Kimse tanımaz beni,,
Bir garip yolcuyum ben,
Anlatamadım kendimi.
Bazen gelgitlerim olur içimde,
Bazen fırtınalar kopar,
Yüreğimin en ücra köşelerinde,
Seni hatırlatır bazen
Tek bir söz veya resim,
Seni arar bu yürek
Her senede dört mevsim,
Gidişine yok isyanım,
Vakitsiz terkedişine,
Varlığında bile hasretken sana,
Şimdi yoksun,
Bari bir selam gönder yalnızlığıma,
Bak şimdi umutlarımda sürgünde,
Sevinçlerim desen idama mahkum olmuş,
Hala seni sayıklıyor son nefesinde,
İstemem hayalini,
Onu da al giderken.
Unuturum elbet,
Mecburum zaten...
Neden mi?
Seni her gün yaşayıp öleceğine bu beden,
Bir kere unutur da ölür aniden...