Dost dost diye duştun de derde
Dost dediğin o canda nerde
Hasta yatağında yattığın anda
Dost dediklerin unutmasınlar
İki tahtta üstünde gidersin elde
Bahtsız bahtını bıraktın orda
Gerçek dostun makber şurda
Dost dediklerin unutmasınlar
Gerçek dosttan kaçtıkça kaçtın
Başına çıkılmaz işlerde açtın
Geleceğe doğru yelkende açtın
Dost dediklerin unutmasınlar
Hayat ağacının dalı açmışta yaprak
Ne diye kaderden boşuna kaçmak
Son hedef olan şu dağı aşmak
Dost dediklerin unutmasınlar
Gül bahçende, harlarda bitmiş
Dostların gitmiş, düşmanlık gelmiş
Bendeniz bile canından bezmiş
Dost dediklerin unutmasınlar
Halil Çolak 11.62005.
Kayıt Tarihi : 11.6.2005 18:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!