Unutmanın Yollarını Ararken

Sen hiç saniyeleri saydın mı
Ay ışığının güneşin şafağında
kayboluşunu seyrederken,
Günlerinden kazıdın mı kendini
Unutmanın yollarını ararken...
Ruhun tepeden tırnağa acırken
VAR gücünle sustun mu kendine?
Hayal kırıklığı göğüs hızasına kadar geldiğinde
Yılana sarıldın mı?
Kendini kendi sözünden asarak,
Sallandığın ipte bekledin mi her gün
Geciken ölümünü
Alıp vurdun mu sessiz odanın soğuk duvarlarına?
Kapısız, penceresiz duvar deliğinden
Korku filimlerini izler gibi izledin mi
Onun senden, senin ondan azaldığını?
SESİN duyulacak endişesiyle için için bağırdın mı
ve bütün bunları tekrar tekrar yaşayarak, inadına
Korkularının üstüne gittin mi
ve nihayet bir araba kazasında kaktüse çarparak
hayatını kaybettin mi? ...
Bak ben hala cesedime dolmuş
Dikenlerle uğraşıyorum yalnız başıma,
Çünkü ben sana öldüm, sen başkasına
Boş ver... cesedimi...
Şimdi ben seni unuttuğum zaman
Döneceğin günü bekliyorum...