Bir gün yürürken sokaklarda,
Atarken adımlarımı ardı arda.
Önümde bir an hayalin belirdi,
Gönlümün gül bahçeleri yeşerdi.
Hiç değişmemiş hala güzelsin,
Yine bana uzak yine bana elsin.
Anladım seni gördüğüm her yerde,
Gönlüm düşüyor acıya ve derde.
Gülen gözlerin nefretle bakıyor,
Gözümden yaş kalbimden kan akıyor.
Ve yazmak istedim bu acı anı,
O an hızla akıp giden zamanı.
Yazmak ki içimi kâğıda dökmek,
Duyguları içimden alıp sökmek,
Biliyorum beni unut diyorsun,
Görüyorum ki çekip gidiyorsun.
Eğer istersen unutmamı seni.
Ya kendini öldür ya da bu bedeni.
13–08–2008
Yusuf BozkayaKayıt Tarihi : 26.10.2010 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Bozkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/26/unutmami-istiyorsan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!