Vatanımız paramparça olmuştu
Düşmanlar karış-karış bölmüştü
Savaş yorgunu halkta umut solmuştu ki
Bir mucize doğmuş, umut olmuştu.
Bir avuç Türk denen, umut veren;
İçlerinden birisi ki, halkına güvenen,
Umudu soluk o halk da O'na güvenen,
Birlik oldu, kuvvet doğdu,düşmanı kovdu.
Koca imparatorlugun kalan küllerini;
Suladı, yoğurdu, yeni bir yurt kurdu
Dünyanın en kalkınan ülkesi oldu
Fakat
Silememiş düşmanın tüm izlerini.
Düşmanın izlerini uçurum yapanlar,
İşte onlardır üstümüze çullananlar.
Söndü-sönecek Torosda tüten dumanlar,
93 yıldır tek Atatürk'ü yıkamadı soysuzlar.
Rahmetli Neyzen tevfik:
"... Ekmek herkese yetecekti aslında. Tarlaya karga dadandı,ambara fare,fırına hırsız,memlekete harami.geldikleri gibi gitmediler kimi itini bıraktı kimi bitini kimi de piçini.yoksa bu kadar şerefsizin bizden olması mümkün değildi..."
Turan Yükseloğlu
Kayıt Tarihi : 3.4.2022 11:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!