Köyüm seni hep özlüyorum
Ne yapacağım bir türlü bilmiyorum
Seni ne çok özledim ne çok sevdim
Anlatamadım buralarda derdimi bir türlü
Derdim çok olsa da unutmam asla seni
Erzincan tercan karayolu
Uzun olur yaylacığın yolu
Herkes gelmek ister köyüm sana
Bitmez bir türlü uzun olur yolu
Ben asla doyamadım köyüm sana
Sen nasıl doyarsın bana
Can dostlarım hepsi bir arada
Herkes dayanmış boş duvara
İçlerinde biri var ayrı duruyor
Nedense için için ağlıyor
Bir adam var yanında başında bekliyor
Gelen gidene bakıp konuşuyor
Erzincan Erzincan diyip ağlıyor
Dağlar dumanlıdır göz gözü görmüyor
Sanki rüya olur ya adama öyle duruyor
Ne zorluklarla geldim buraya
Beyaz taşı aşıp da sana geldim
Her tarafı kara bulutlar sarmış
Ne yağmuru var nede karı
Bitti herhalde yağmaz bir türlü
Ortalıkta nedense kimseler yok
Yalnız mı kaldın köyüm sen
Yıldızlar sordum söylemedi sizleri
Uzaktan geldim selamlaşayım dedim
Kimseler köyde yok dediler
Oysaki herkes mezar açıyor
Kim öldü diye sordum
Sen yabancısın tanımasın dediler
Bir garip dost diyip geçtiler
Anladım bu mezar benim için
Mezarcı mezarımı derin kaz
İyice derin kaz ki kimseler görmesin
Açımı derdimi kimseler duymasın
Üzerimde toprağım az olmasın ki
Sevenlerim beni burada duymasın
Mezarımın başına
Bu adam hiç gülmedi yaz
Sevilmeden gitti yaz
Çoktan gittim bu dünyada
Bir daha dönmem asla...
Hüseyin yanmaz
04/04/2009
Kayıt Tarihi : 18.4.2009 23:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)