Unutmam Şiiri - İsmail Hakkı Gülbahar

İt yalasa doyar idi ümüğümü
Derisiyle bütünleşen kemiğimi
Burnum dan dudağıma akan sümüğümü
Koluma çaldığım günü unutmam

Su sıyırırdım yukarıdan aşağı
Nallatırdım Demirciye eşeği
Firik ütmek için bir top başağı
Göstermeden yolduğumu unutmam

Kıl ipten örülen atın yuları
Pınardan fışkıran soğuk suları
Ese emminin bostanın dan hıyarı
Zevkim için çaldığımı unutmam

Saklambaç oynardık,yahut da çıldır
Ya arası kesme yada birdir bir
Sobe yapmak için gel birini bul
Birden bire güldüğümü unutmam

Hızlı koşmak idi arası kesme
Yağlık kapmacında yenil de küsme
Sülenke de yerse tokat ı ense
Hele calk vurduğumu asla unutmam

Kenger toplamaya giderdik dağa
Sergiyi sererdik yemyeşil bağa
Karakovan balı katıpda yağa
Yufka ile dürdüğümü unutmam

Belki zordu ama hayat gerçeği
Yahut da hayatın buydu gereği
Süğük ucundaki garip serçeyi
Sapan ile vurduğumu unutmam

Kim özlemez o hormonsuz günleri
Şu anı götürsek maziye geri
Peki İsmail in buramı yeri
Vicdanıma sorduğumu unutmam