Unutmam Şiiri - Ömer Faruk Baykal

Anadan olduğum günü bilmem.
En büyüğü beş yaşında,
Üç çocukla bir kadını
Allah’a emanet edip rahmete giden,
Adamı, unutmam.

Çektiklerimle, verdiğim mücadeleyi,
Yediğim darbeleri,
Kıranları,soyanları,
Sıralayıp toplamam.
Gereği yapılmış,
İzi kalmış,unutmam.

Özentiler,istekler,
Yerine geldiler,
Elde tutmak bana kaldı.
Daha yüksek tutmadım ki çıtayı,
İstesem bile olmayacaktı.
Olanları unutmam.

Gelenleri sınayan dünya,
Cismimi bir müddet daha oyala,
Ruhumu da alamazsın ya.
Defalarca dönsem sana,
Verdiğin dersleri unutmam.

(29 Mart 2007)