İşte yine bir günbatımına şahitliğimi yapıyorum...
Bedenimi baştan uca saran bu sensizlikten sonra,önce gökyüzüne ve sonra yeryüzüne bakmayı başarıyorum...
Ve görüyorum kiii; yeryüzünde ne güneşe acıyan bir canlı var,ne de bana acıyan bir sen...
Ne güneşin''Gitmek istemiyorum''diye bağıran haykırışlarını bir duyan var, ne de ''Geri dön'' diye haykırışlarını duyurmaya çalışan beni bir duyan...
Yeryüzünde,bu koca yeryüzünde şu güneşin haykırışlarını,acılarını dindirmek için dualarında birazcık yer veren yok mu ona? ? ?
Oysa ben her günbatımında güneşe önce dua ediyorum saatlerce...
Sonra aklıma ben geliyorum ve başlıyorum bir de Tanrı'dan seni istemeye. Tanrı'dan birtek seni istemeye...
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




çok içten ve duygulu saygılarımla fati,h demir
Merhaba.Yazdıklarının hepsini okudum.Öylesine içten ve duygulu ama şiir değil,mektup.Aynı şeyleri şiir formatında denemelisiniz.İçinizdeki cevher görünüyor.Selamlar...
yapılan yorumlara göre şiir güzelmiş ama kusura bakma bir şiirini okumak isterdim ama baktımki hepsi birbirinden uzun okuyamadım.
Duygu yüklü dizeler..kaleminize sağlık....Kutluyorum...atıl kesmen
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta