Unutmak Zorundayım Şiiri - Yılmaz Öztürk

Unutmak istiyorum sende kalan yüreğimi
Artık umudum yok bir yudum sevgi gelecek diye
Firavun iman ederde feryadıma sesin duyulmaz
Seni hakkım olmadan sevdim paylaşacak kadar
Anlamazsın görülmedi benden öte sen şirin sevdalar

Artık beklentim yok sevginden kestim umudumu
Aşkına yansada yüreğim sen dert etme
Ben seni sensiz yaşarım başka kollarda
Aklına gelmesin hayalim sevmeye uğraşma
Ben yalnız seni yaşayacağım kirli dudaklarda
Unutmak zorundayım seni unutmayacak olsamda

Bir gün yalnız kalırsan hasret aşk ve dostluğa
Bilki destanlar yazmaya hazır beklerim kapında
Ruhun beni hiç sevmesede ökçe olayım ayağına
Anlamsızdır duygularım senin gibilere kaf dağında
Unutmak zorundayım seni unutmayacak olsamda

Saklıdır aşk anlamı köprüde dayı derler adına
Ben yanarım yiğit yüreğimde kendi dayılığıma
Doğuştan yasaklıyım mazide kalan en güzel aşka
Çorbaya benzer halim ruhum küsmüş tende bedenim
Tükenen umutlarla sokaklarda oldum kıtmir
Unutmak zorundayım seni unutmayacak olsamda