Unutmak zorunda kaldım gözlerini ama unutamadım.
Söküp atmak zorunda kaldım yüreğimden seni ama yapamadım
Dağıldım saldım her şeyi bir sigaram bitmeden diğerini yaktım
Geceleri yolumu bulamadım düştüğüm yerde kalakaldım
Ezildim, yarım kalmayı geçtim ben kendimi bulamadım
Severek vazgeçtim. Severek vazgeçiyorum. Sevgime engel olabiliyorum da
Gece olduğunda yalnız özlemime engel olamıyorum.
Biliyormusun resmini yatağımın başucunda saklıyorum.
Her gece elimde resminle kapatıyorum gözlerimi...
Her sabah masmavi gözlerine bakarak uyanayım diye
Senin mutluluğun benim de mutluluğum olsun
Evet unutmak zorunda kaldım ama unutamadım. Buda benim ayıbım olsun...
Kayıt Tarihi : 17.3.2017 02:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Servet Kaan Güldü](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/17/unutmak-zorunda-kaldim.jpg)
A B C yi çözmüş
ve yazabilenlerden
mahrum etmesin bizleri
tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)