Unutmak zor iştir; marifet ister.
Hatta birini unutmak,
birini sevmekten çok daha zor iştir.
Çünkü Unutmak hep bir neden ister;
sevgi ise nedensizdir.
İnsan yüreğide hep sevmek ister.
Bilirki sevgi ayna gibidir;
sevdikçe sevildiğininde farkına varırsın.
Ama unutmak öyle midir?
Unuttukça unutulursun!
Sevmek bir çicek gibi yeşermekse,
unutmak ansız bir sonbaharda solmaktır.
Hani hiç bitmeyen bir karanlığı,
ebediyen yaşamaktır.
Gören gözlerin görmediği gündür; Unutmak
Neyi,nasılı,niye unuttuğun önemli değildir.
Önemli olan niye unutmadığındır.
Unutmadıkça da birşeyi hep ama hep bir umut vardır
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta