Unutmak istediğini unutamaz insan
İçinde ateş olup,büyür
Büyüdükçe de daha bir yanar insan...
Yandıkça küllenmesi gereken acı
Daha da bir alevlenip
Olur dermansız sancı...
Sancılar yalancı
Yalanlar kandırmaca
Kendini kandırdıkça
Olmuyorsun yabancı...
Sonra...
Yalnızlık kendini hissettirdiği an
Kendine gelir insan
Geç,çok geç olmuştur çoğu zaman
Ama ne unutulmak istenen unutulmuş
Ne de geride kalan...
Kayıt Tarihi : 17.3.2010 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahsum Onar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/17/unutmak-yalan-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!