Unutmak Vakti Şiiri - Turgut Uzdu

Her sabah el ele tutardık, korkutamazdı şehir
Köşe başlarında biz vardık, ayak seslerimiz bir
Ne yarın korkusu duyardık, ne de dünden ürperir
Mutlu kahkahalarımızla yarınlara koşardık.

Gülen hayallerimiz vardı, bulutlardan el sallar
En güzel sözleri söylerdi, üzülmezdi dudaklar
Mehtap bütün sürprizlerini yıldızlarına saklar
Işıklarına dilek tutup teker teker oynardık.

Mevsimler geçti üstümüzden, durmadan yağmur yağdı
Her damla, hüzünleri tutup, gönlümüze bağladı
Elimize yerleşen artık, gözü yaşlı bir kardı
Gönlümüze kardan adamlar yapmayı da başardık.

Unutmak vakti artık bu an, fırtınalar dinmeli
Yaş bitmeli, hüzün gitmeli, umut filizlenmeli
Yorgun gönüllere yeniden, taze bahar gelmeli
Derdik de gelmeyince bahar, deli gibi ağlardık.