Unutmak Üzeri Şiiri - Güven Sabuncuoğlu

Şehrin içine uzanırım yüksekten bir nehir gibi.
Alışırmı benimde dolambaçlı ifadelere özüm.
Çekmeden toprak beni kendine süzgeç gibi.
Korkarım bir gün unutulur,sana düşen sözüm.

Ardından ne çok şey söylerim,şöyle bir düşün.
Nasıl boğarım başını kaldırmış bir yılan gibi sinsi.
Gemici gibi sağlam olmalı attığım kördüğüm.
Artık gelmesin üzerine sözüm; ne yarın nede şimdi.

Ebedi aşklarda olur sonsuz bir şarkı,öyle hisli.
Düşün bir karanlıkta,asılı duran yıldızlarını göğün.
Koparıp alamazsın nasılda dipdiri nasılda dişli.
İşte öyle kalsın isterdim bakışlarda,unutulan yüzüm.