Her yanı gönlümün, harabe ve taştan,
Soğuk ve rutubetli bir ücrayım artık,
İlk kez çıkmadım bu çetin savaştan,
Korkutamaz beni hiçbir karanlık.
Umut zayıfça yanıp sönen bir ışık,
Sen gözlerimde açan iki çiçek,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var