Unutmak.
Onu bir daha hatırlamamak.
İmkansızlığın en aç hali!
Onca anlatılması gereken şey varken
Susturup yüreğini
Sessizliğini yıllarla paylaşmak.
Onlar gider elbet.
Ötelere karışan sırlarıyla
Gecelerden sızar düş izleri.
Biter elbet,
Tüm renkleriyle bu resim.
Yemin eder geceler
Unutmaların hevesiyle
Biraz hüzün
Biraz umut
Az da nefret.
Alışır mı?
Alışır elbet,
Zor olsa da,
İnsanoğluna yakışır bu hezimet.
TmR 22.08.2017
Kayıt Tarihi : 11.10.2017 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!