Unutmak mı Seni! .. Şiiri - İsa Yılmaz

ah Meri, keşke gitmeseydin
yokluğun zehir gibi
damar damar yayılıyor içime
her saniyede biraz daha ölüyor bedenim
usul usul tükeniyor hislerim
mutlu ol, istersen nefret et benden
dedin ya unut beni ta derinden
nefret etmek mi senden
unutmak mı seni
ah Meri, hiç tanımamışsın beni
utangaç gözlerin ve elmas kalbin
yaşatırken beni
nasıl unutabilirim seni
gitmek istiyorsan
sevmiyorsan, zorlamam seni

ah Meri, bir fanus içinde yaşatsın seni, Allah
dert, tasa; acı, keder görmeyesin
kötüler senden uzak olsun
aç kurt gibi etrafında dolananlar
onurunu lekelemek için can atanlar
çok sevdiğini söyleyip yalanlar dizenler
gülen yüzlerinin altında sinsi tuzak kuranlar
elleri boş geriye dönsün ikiyüzlü sahtekarlar

ah Meri, bir fanus içinde yaşatsın seni, Allah
iki cihanda da mutlu olasın
her adımında biraz daha cennete yaklaşasın
meleklerle dost, sırdaş olasın
anne-babana hayırlı bir evlat
çocuklarına onurlu bir anne olasın
hep kendine yakışanı yapasın
geleceğin de geçmişin gibi asaletli olsun

ah Meri, demek gidiyorsun, sen bilirsin
tüm dualarım senle olsun
dost ya da sevgili iyi ki varsın
sen kalbimin en taze ve en eski aşkısın
ben seni unutmam
bir gün gelirsen
sonsuza dek nefesim olursun
şimdi boğuluyorum
Meri kim diye sorduklarında
ne derim bilmiyorum
bu sır öldürse de beni
eğer istemezsen onunla gömülürüm
hoşça-kal meleğim! ..