Tut ki; unutmuşum seni.
Tut ki; gözlerim,
Gözlerine hiç değmemiş.
Bir yığın cümledir;
Depreşir zihnimde,
Tut ki; hiçbiri söylenmemiş.
Gözlerin ok olup;
Delmemiş sinemi.
Tut ki; ağlamamışım hiç,
Issız gecelerin bağrında.
Zamanın çıldırtıcılığı nasıl çekilir? !
Tut ki; ben,
Alışmışım yokluğuna.
Ve sanki hiç, kurmamışım otağımı;
Enginlerden engin gönlüne.
Tut ki; ben,
Hep yalnız yaşamışım.
Yalnızlığa öylesine alışmışım...!
(26.08.2003
Salı)
Kayıt Tarihi : 29.5.2004 18:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlyas Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/29/unutmak-mi-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!