Unutulur der geçersin,
Unutmak öyle kolay mı,
Çok basit bir yara dersin,
Sor unutabilen var mı?
Süründürür bu dert seni,
Çektiklerin bir yalan mı?
Karışınca sevmelere,
Dalıp gider bir yerlere,
Bakmazsın hiç güzellere,
Sanki bir o, bir sen varsın,
Melek gibi gelir sana yüzü,
Bir an görmezsen ararsın…
Her gün her an bu sahneler,
Küser açılır yaralar,
Bitmez oyunda perdeler,
Çıldırır birden deryalar,
Ateş olurda tütersin,
Mum gibi erir bitersin…
Her gün büyür aşk içinde,
Kimi zaman ıstırapla,
Dertler hep başka biçimde,
Dayanılmaz acılarla,
Kimi zaman anlatılmaz,
Tarifi zor hazlar verir…
Bir aşkı kalpten silmeye,
Mangal gibi yürek ister,
Aşk denilen bu gerçeği,
Bilebilen varsa göster,
Yürekten bir sevmeyegör,
O kendince büyür gider…
İstanbul-1977
Mehmet Arslan 3Kayıt Tarihi : 10.8.2016 16:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Arslan 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/08/10/unutmak-kolaymi-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!