Mecnun Leyla için, düşmezdi çöle,
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.
Kerem ile Aslı, çekmezdi çile,
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.
Vazgeçerdi şair, dize, heceden,
Devralmazdı vakti, gündüz, geceden,
Kıvranmazdı hasta, sızı- sancıdan;
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.
Seller inmez idi, kurak toprağa,
Dallar küser idi, çürük yaprağa,
Yollar aşılmazdı, yürek yüreğe;
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.
Karşıma gözlerin, dikilir miydi?
İncili sözlerin, dökülür müydü?
Aklıma nazların, takılır mıydı?
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.
Aşkın ateşinde, yanar mıydım hiç?
Perişan, peşinde, kanar mıydım hiç?
Her köşe başında, anar mıydım hiç?
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.
Taşıdığım bu kalp, sanma ki taştır,
Hasretin gözümden, süzülen yaştır,
Unuttum lafının, söylemi boştur;
Unutmak keşke çok, kolay olsaydı.
29.01.2020
Muhittin Alaca
Kayıt Tarihi : 29.1.2020 19:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!