Usul usul izliyorum güneşin kırgın batışını.
Ne kalbim bir his taşıyor artık,
Ne de seninle olan toz pembe hayallerim yeşeriyor toprağımda.
Suskunluğum sarıyor artık tüm bedenimi.
Haykırmak istiyorum bir sarhoş edasıyla şimdi.
Acılarım susturuyor bu çaresiz sarhoş çığlıklarını.
Saatler 1'i gösterirken yine,
Bir kor parçası düşüyor karanlık düşlerime.
Buz tutmuş yüreğime rağmen yanıyor bütün bedenim.
Ne su dökenim oluyor üzerime,
Ne de düşlerimden beni alıkoyan biri.
Gözlerimi kapatıyorum yine kırgın düşüncelerimle.
Gözlerim kapalıyken daha fazla şey görürüm umuduyla,
Seni düşlüyorum yüreğimdeki sızı uyanınca.
Damarlarımdaki seni taşıyan kan pıhtıları yavaşlıyor artık.
Zamanı geliyor,belki de seni unutmam gerekiyor artık.
Duvarda boydan bir resmin duruyor hala.
Ama ben çiviyi yüreğimde hissediyorum.
Tüm umutlarım hayallerim senin avuçlarında iken,
Ne var ne yoksa unutmak istiyorum artık.
Ve kendimi unuttuğum gibi seni de unutmak istiyorum.
Ne bir umut bekliyorum senden artık,
Ne de sensiz yaşamak için bir nefes.
Acım sarar oldu artık yaralarımı,
Belki de zamanı geldi seni unutmam için.
Belki de yavaştan vazgeçiyorumdur senden.
Kayıt Tarihi : 13.10.2019 17:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!