Kendimi unutmak istiyorum!
Ellerimi kalbimi...
Aklımı yitirmek istiyorum,
Bir köşe başında kimsesizliğimi kimsesiz bırakıp gitmek...
Ama gidememek sonunda,
Kalbimin kuyuları kadar derin gece saplansın parmak uçlarıma...
Yürüyememek sürünmek ama kırgın değil...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,