Yine Hatırladım seni gecenin ıssız karanlığında,
Sanki gece değil, karşımdasın güneşin aydınlığında.
Ne gecenin sessizliğinde, ne kuzeyden esen poyrazda,
Ne de düşünceye ket vurulan bu ortamda.
Unutmak imkansız hep yanımdasın, hep yanıbaşımda.
Düşündükçe ürperiyorum gecenin dört buçuğunda,
Zira senin yerine soğuk bir cisim yanıbaşımda,
Tuttuğum ellerin değil, ölüm makinesinin kabzesi,
Başın değil göğsümdeki, kana susayan silahın soğuk gövdesi,
Saçların değil okşadığım, O’nun demirden soğuk namlusu,
Senin değil burnuma gelen, onun barut kokusu,
Ve kolların değil boynumdaki, ahtapotun örülü askı kayışı.
12.08.1994
Mehmet Baki ErfidanKayıt Tarihi : 8.8.2005 08:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!