Çiçekler açmadan önce
Bir ilkbahardayım yine
Yapraklar yeşermekte
Günler sessizce geçmekteydi.
Karanlık usulca fısıldıyordu…
Diyordu ki’ “Sus ve Mutluluğu Dinle”
Ama ben duymuyordum ki hiç bir şey.
Acaba ben mutluluğa sağırmıydım!
Neden bu kadar sessizdi etraf?
Mutluluk bana bu kadar mı Uzaktı?
Olamaz ben bu kadar mutsuz olamam.
Dayanamam mutsuzluğa!
Yaşayamam mutsuz ve huzursuz.
Olmaz demi tekrar mutlu olamam değil mi?
Olsun! Ben Bunada Alışırım…
Aslında alıştım bile diyebilirim.
Baksana unuttum bile…
Hayır! yine kendimi avutuyorum.
Buna Alışmam imkansız.
Sensiz Olamam.Mutsuz Olamam ben.
Dayanamam canım yanar.
Ne olur yapma bana bunu…
Buna dayanmak imkansız…
Kayıt Tarihi : 6.4.2014 21:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!