Gözlerin ilk günkü manasında.
Aklımda hayalin hiç çıkmamış.
Sevdalar, kuşkular hala aklımdasın.
Gözlerin hayallerimde hala.
Sen hayallerimin düşmanı,
Ruhumun Azrail’i.
Sen vurulmuş yaralı ceylanın avcısı.
Bakışlarındaki oklar yalnız bırakmıyor beni.
Gözlerin, hep gözlerin diyorum.
Çünkü gözlerin bir ömrün noktası,
Çünkü gözlerin hayatın paragrafı.
Bir sen varsın hayallerimin süsü.
Bir de gözlerin acılarımın ilacı.
Oturmuşsun karşıma
Masum bir gülücük,
Tatlı bir bakış
Ve korkulan acı gerçeklerle
Hayallerimin düşmanı.
Sen acılarımın anası,
Korkulacak düşlerimdeki Azrail.
Gözlerini bir yaprağa gömüp
Mevsimlik yaşatacağım.
Bakışlarını gönlümde idama mahkum edeceğim
Ve gülmeyi yasaklayacağım kendime
Bakışlarına av olmayacağım.
Tutukluluk bana göre değil
Gözlerine yakalanmayacağım.
Acılarımı rüzgarlara vereceğim.
Karanlıklarla dost olacağım
Gözlerindeki yeşile inat
Yeşillere bakmayacağım
Ağaçları kurutup,
Karanlıkta yıldızlarla konuşacağım
Unutacağım seni
Rüzgarlar götürecek bakışlarını
Hatırlamayacağım.
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 20:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir tiyatro çalışması sırasında geçmişimi unutamadığımı anladım. hep duygurımı kağıda dökmeyi seçmişimdir bu durumlarda.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!