Unutmak Gecesi Şiiri - Umut Atay

Kara kaplı unutmak gecesi geldiğinde,
Yalanlar, gerçekleri gizlemek için ortaya çıkmıştır.
İstikameti yalnızlık olan sarmaşıklar etrafı sardığında,
Şimdi, sözcükler tek taraflı bir ayna gibidir.
Susman en büyük hata olur,
Yüzünü görmemek bir günah gibidir
Derin zihninde yok olmak gibidir,
Meftun dolu dizeler en uzun yoldur.
O kara, kara ve tütün tüten gözlerinde boğulmak gibidir.
Evet, onu gördüm bütün gecelerimde.
Çam kokulu günlerim aklıma geldiğinde,
Sıkılgan toprağından sarı bir çocuk geçiyor,
Dünyaya yeni gelmiş bir şair sezgisinde.
İşte, tekrar yaşayabilmek için doğmuştur kırların arasında.
Açıklanan tüm yanlarımın esiriyim artık,
Boşa harcanmış biletin hesabını kimden soracağım.
Ne bu denli boşluğu ne de sensizliği yardırgıyorum artık,
Ulaşılmaz bir emeğin karşılığını kimden alacağım.
Bir gece vakti ansızın yediğim o vurgun gerçekler,
Memleketimin en ücra köşesinden duyulan haykırışlar,
Ellerinden okunan apaçık bir hışım çehremi kavrar.
Bitmek için çabasızlaştığında o yersiz kumullar,
Bana nispet edercesine uzaklaşanlar neredeler.
Dudakların bir oyuncak gibi şekil aldığında,
Anladım ki, ne ben denedim ne eller.
İnsanlık bendeki hiçlik kadar dürüst olduğunda,
Anladım ki, ne ben denedim ne eller.
Bir sokağın boşluğunda kendi boşluğumu aradığımda,
Anladım ki, ne ben denedim ne eller.