Unutmak'çün İçmek Var Şiiri - Özkan Yalçın

‘’Unutmak mayamızda
Göçüp giden ‘tek‘leri’’
Demiş, yazmış dostlarım
Bu şiir onlaradır

Varmayın üstüme bu kadar n’olur
Ne varlığa nefretim ne yokluğadır tutkum
Hep şarkılardan dertlendim şimdiye kadar
Yüklenmedim türkülere gücüm yettiğince
Mızraplar dayanır m’ola ağırlığına
Duymayan dillerin sağırlığına

Ben burdayım, kervan şurda, kuş orda
Sessizliği yırtmak için ölen kim

Ney neyi söyler, neden yaslıdır keman
Bitsin gayrı bu akış, yetsin bu koşu
Köprülerden geçmeyi unutsun sular
Gelmesin dünle yarın bugün üstüne
Yığılmasın dertler gün güne üstüne

Yıkılacak sadece ölüm korkusumu var
Hep saatler mi bölecek günlerimizi

Zaman en güzel ırmak ve unutmak
Sunduğu içkilerin en safı en temizi
İçmek sonsuzluğu kana kana, delice
Dolsun boşaldıkça kadehler dolsun ve dolsun
Uzat yayların çiçeğine cân olsun

Ey denizlerin ak süsü martılar
Bilin ki,
Tek ‘lerin yalnızlığını taşımazsa şarkılar
Özlem emziren çagın daha ilk yudumumda
İçmek içün unutmak, unutmak’ çün içmek var