sen benden ayrıldın
depremler oldu bedenimde volkanlar patladı şimşekler çaktı
yıktı bendini gözyaşlarım selmisali aktı
gündüz geceden ayrılmaz oldu
güneş buz kesti
mehtap karanlıga gömüldü
yıldızlar küskün
zaman durdu
mevsimler kayıp
kıyametler koptu yüreyimde yar kıyametler koptu
hani hep olacaktın sen hani hiç acıtmayacaktın içimi
şimdi içim neden acıyor yar?
hani and içmiştin sevgi üstüne hani yemin vermiştin sonumsun diye
neden şimdi sonunda ben yokum yar?
hani kaçıverecektin bana almayacaktın neyin varsa yanına
bir sen olacaktın birde ben yazacaktık evde yokuz diye kapımıza hınzırcasına
gönül gönüle sohbetin en koyusunu demli çaylarımızla tatlandıracaktık
ıslanmayı umursamadan yagmurlarda yürüyecektik
daha dogmadan adını koydugumuz doruk bebeyi büyütecektik
gidecektik yüreyimizin bizi götürdüyü yere
hayallerimiz şimdi nerde yar hayallerimiz şimdi nerde?
şimdi unut diyorsun ya umursamazca
unutmak bu kadar kolaymı be güzel gözlüm unutmak bu kadar kolaymı?
Kayıt Tarihi : 8.9.2005 22:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!