Unutmak Şiiri - Fırat Çandır

Sensizliği saklıyorum koynumda
Evcil acılar yetiştiriyorum
Senden gizli zavallı yüreğimde
Hergün yeniden ölüyorum...

Sahte gülüşler kaldı yüzümde
Buruk bir ayrılık dudaklarımda
Karnımda sancılarım var
Umuda gebe nasılsa yarınlar...

Kendime direniyorum olduğunca
Karşı çıkıyorum düşüncelerime
Sırf içinde sen olduğun için
Seni unutmam gerektiği için...

Acıyor acıtıyor bir yanım
Kanıyor yüreğimin çiçekleri
Ve tekrar tekrar ölüyor umudum
Mavi gözlerinden uzakta...

En son dün hırsla bıraktım
Sokağına ayak izlerimi
Elimde bir buket renkli acı
Ve bir dolu umut içimde...

Bak yavaş yavaş alışıyorum
Sensiz kalıpta can çekişmeye
Hergün dahada artıyor
Kalbimdeki yaranın kanaması...

Defterimin arasında bir resim
Tanımadığım bir kadın resmi var
Sana benzetipte adını verdiğim
Deniz gözlü hırçın bir kadın...

Acının hasretin adı sen olunca
Acı çekmek bile hoşuma gidiyor
Hoşuma gidiyor kara geceler
Yalnızlığın içinde seni düşünmek...

Dinle bak ne güzel söylüyor
Ne güzel anlatıyor şarkılar
Elimde değil işte unutmak
Asırlarda geçse yapamayacağım...