Her gün geldiğin aynı evde,
Yaşadığın bir dejavudur unutmak.
Yatakta yatarken uykuya ramak kala,
Zihninde canlanan keşkelerdir unutmak.
Geçtiğin hatıra kokan sokaklarda,
Artık gülmeyen güneşi fark ettiğin andır unutmak.
Bir şiir daha yazmak istediğinde,
Aramasan da bulduğun ilhamdır unutmak.
Yeni tanıştığın bir insanı,
Eskimiş anılarda bulmaktır unutmak.
Albümde gezinirken,
Silmeyi unuttuğun o fotoğraftır unutmak.
Aynı masalı bir başkasından duymak,
Aynı şarkıyı farklı kişilerle haykırmaktır unutmak.
Bir zamanlar görmek için uykuyu gözlediğin düşünü,
Bir daha görmemek için Tanrı'ya dua etmektir unutmak.
Bir sabah fark ettiğin yeni dünyayı kabullenmek,
Yeni seni, sana kabul ettirmektir unutmak.
Ruhunu saran çaresizliği kırmak,
Yorgun umutlarını bir kenara bırakmaktır unutmak.
Umutlarını bıraktığın o yere bir ömür uğramamak,
Ruhunu saran zehirden arınmaktır unutmak.
Gecenin üçünde bu satıları yazmayı bırakıp,
Gün batarken mutlu dizeler yaratabilmektir unutmak.
Dört bir yanını saran sahtelikten kurtulup,
Tamamen saf olan gerçekliğe ulaşmaktır unutmak.
Bütün ölümsüz dünleri öldürebilmek,
Mutlu yarınlar düşlemektir unutmak.
Sahiden bu kadar kolay mı mutlu olmak,
Sahiden nedir unutmak?
Kayıt Tarihi : 24.12.2023 15:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!