Böyleymiş unutmak boşluğa düşmekmiş
Seni sevememek başka bir ağrıymış
Anlayamıyorum ben kendimi artık
Gönlüm arafta sessiz ben de yastaymış
Uzak da olsa yıllar da dolsa dedim
On yıllarca kendi kendimi erittim
Gönlüm nereden erdi buna bilinmez
Yıllar sonra seni artık yok belledim
Ne yapacağım, nasıl yaşayacağım?
Bilmem, yıllar sonra hiç sevmeyeceğim
Gönlümün göğünde en yüksekteydin sen
Oraya hiç kimseyi koymayacağım
Umudumu yitirdim, artık unuttum
Gönlümün küllerine tonla su tuttum
Gönlümde yetiştirdiğim çiçekleri
Sen gelmiyorsun diye artık kuruttum
Olur da eğer bir gün geri dönersen
Ateşin ile korunu hazırla sen
Yakarsın belki söndürdüğüm külleri
Kendini de yak o ateşte artık sen
Kayıt Tarihi : 2.9.2023 01:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!