Unutmak Şiiri - Hüseyin Ateş 2

Cümle alem göçse de cihandan
Olmazdım yine yâri unutan
Dünya serilse önüme bir gün
Vermezdim sadakattan tek ödün
Yıllar ufalansa elimde hep
Görmezdim unutmaya bir sebep

Ey sevgili! Ey unuttuğum yâr
Seni unutturan hangi hâl var
Hani dünya durdukça felekte
Bir noksanlık olmazdı sevmekte
Hani tüm güzellikler toplansa
Yine sana denk olmazdı asla
Hani Mecnunlar, Ferhatlar bile
Karşımda acizdi, hem nafile
Nedendir peki bu unutuşum
Sana, hani hasretti agûşum
Yazık olsun yüzlerce, binlerce
Yazık olsun hakaret ederce
Esef olsun bana, hasret olsun
Yüreğim taş kalıplarla dolsun

Ey güzel yârin güzel hayâli
Sanma bunu sadakat ihlâli
Unutmak da bir insanlık hâli
Zihnin başka yere intikâli
Ey yâr, unutuluşa direnen
Ah, kalbe otak kurdun bütünen
Ah ki unutmaya yüz tutan ben
Yüzüm kalmadı özüre senden