“unutmak”
O kadar nakşettim ki bu kelimeyi;
Tekrar sevebilmeyi unuttum.
Gözbebeklerimin sevinçten,
yanaklarımı ıslatması ne, unuttum.
Mutluluğu görmeyi,
yaşamayı unuttum.
Seni unutmayı unuttum.
Mutlu anılarımın gardiyanları,
tüm unutma girişimlerimi,
senli düşlerin ıssız hücrelerine kapattı.
Yalnızlığında yaşamayı yazdılar bana.
Asla vazgeçmedim senden.
Sadece seni sevmeye alıştım,
Günü birlik giriştiğim unutmalarda
Kayıt Tarihi : 1.8.2012 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!