Gönül unutmak ister aşkı bazen
Görmek istemez kendini yakan gözleri
Duymak istemez bir iğne misali sözleri
Ölebilecekken uğruna beşer i maşukun
Kalır ortasında bir çıkmaz yolun
Ölüm olduğunu bile bile sonunda
Sanki sonsuz bir gaflet uykusunda
Gözleri kapalı aşığın, yürür ayağı bazen
Unuttum derken kirde berrak olanı bazen
Çıkar karşına mehtabı kıskandıran yüzü
Sanki güzelliğin en saf özü
Onu seyretmek unuttururken hayatı
Ona bakmak huzur verirken sana
Tek istediğin huzurun sonu olur bazen
Kayıt Tarihi : 1.6.2012 10:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydınzade Yusuf](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/01/unutmak-184.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!