Unutmadım Şiiri - Bayram Çinkil

UNUTMADIM

Unutmadım:
Ellerine
Kına yakacağım diye senin..
O minnacık ellerimi,
Tırnaklarıma kadar ama
Ayakkabı boyasıyla cilâladığını
Unutmadım.
Çok şey değil;
Çocukluğumu isterken ben senden..
Gel seni
Oyun parklarına götüreceğim diye..
Beni,
Esir pazarlarında sattığını
Unutmadım.
Ben, sana rağmen
Mutluluğu yazdırmaya çalışırken kaderime..
Kader diye bana sattığın.
O çalışma kamplarını
Unutmadım hayat!
Sen,
Acımasızlığınla gaddarlığı satarken..
Ben, çilelerden kaçıp
Dertlere batarken..
Sen, buna neşeyle gülüp..
Ben, buna ahlar,
İsyanlar ederken..
Birgün,
Birgün sıranın bana da geleceğini
Hiiiç unutmadım hayat!
Senden bir yaşam alacağım var.
Ben bunları unutmadım,
Yazdım.
Sen de unutma, yaz hayat!
Umut denizinde
Bana sunduğun
O, dibi delik sandalını
Daha yol almadan batırdım.
Sen, sırtımdaki yaşamın yükü;
Ben bunu taşımaya mahkum
Tâkatsiz katırdım.
Hayallerim kaldı sende;
Ümitlerim kaldı.
Neşelerim kaldı sende..
Arzularım kaldı.
Hiç gezmedim ben
Sâhiller boyu..
Bir sevgilinin yakasına,
Gül olup da konamadım
Hiç bir zaman.
Jöle görmedi saçlarım.
Çünkü, sâyende
Saçlarım olmadı.
Vücudumdaki ter kokusunu
Parfüm kokusu sandım, yıllarca..
Her tekme atışında,
Kıçımda hissettim acıyı.
Savunmasız kaldım sana karşı;
Yardımsız kaldım,
Çâresiz kaldım ben..
Çâresizliğim, çâreye karşı.
Ben tükenip bittim, dedim;
Sen, rampa, yokuş,
İzmir marşı.
Tabutlara sığmam ben hayat!
Gün olur, bulur seni; alırım öcümü;
Gösteririm sonra yılların kinini.
Sen de görür,
Anlarsın gücümü.
Kitaplara sığmayanlar
Bir gönüle sığdı be..
Bunların bir bedeli olmalı;
Alacaklıyım senden, işte..
Birgün asılacağım o yakana,
Alacağım geçmişimin
En güzellerini.
Korkum yok,
Dedim artık..
Aslâ korkum yok.
Kızın adı fattık;
Ulan anasını satayım..
Öyle de battık,
Böyle de battık.