Müsvedde bir kâğıt gibi,
Yırtıp attım düşlerimi,
Geçen günler hayal gibi,
Bilemedim kıymetini.
Varıp sana eremedim,
Gülü dalda deremedim,
Dünü baştan göremedim,
Beklemedim mihnetini.
Dertler bana keder bana,
Mutlu olmak senden yana
Hasret bende derin yara,
Saramadım izlerini.
Külü közden üflemedim,
Katlandım da öflemedim,
Kaybetmişim tühlemedim,
Unutmadım gözlerini.
Özbekoğlu bizar oldun
Sen kendine kızar oldun,
Ağladıkça yazar oldun,
Tartamadım sözlerini.
01.07.2020
Durmuş Ali ÖZBEK
Kayıt Tarihi : 14.7.2020 01:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durmuş Ali Özbek](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/14/unutmadim-149.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!