Unutmadım Şiiri - Kara Osman Nalbant

Bir elim şakağımda
Önümde siyah beyaz albüm
Kırk yıllık resimlere bakıyorum
Derin bir ah çekip
Bir sigara yakıyorum
Gözlerimi kapatıp
Kırk adım geriye yürüyorum
Eksiksiz hepimizi
Aynı karede görüyorum.
Bir zamanlar
Uzundu, uzundu kollarımız
Dalları eğiyorduk
Üç adım zıplayınca
Bulutlara değiyorduk.
Hırçındık, yaramazdık
Kusur yoktu sözlüğümüzde
Bu yüzden onu aramazdık
Güzel sever, güzel giyinirdik
O günün tabiri ile şıktık
Aşkın ne olduğunu bilmesek de
Hepimiz sırılsıklam âşıktık.
Ben yeli severdim
Damlayı, seli severdim
Sevince deli severdim.
Yağmur altında
Saatlerce ıslanırdım
Arkadaşlarımı değil
Bulutları kıskanırdım.
Elin sevdiği yerde
Benimki gökteydi
Naçardım naçar
Bir gün olsun gülmüyordum
Ya kanadım yoktu
Ya uçmayı bilmiyordum.
Eskiden adınızı çağırırdım
Şimdi çağıramam
Utanırım
Unuttum desem yalan olur
Hepinizi ay ışığında tanırım.
Nice kandiller söndü
Ben de söneceğim
Bekleyin yolumu
Bir gece sessizce döneceğim
Gülü bulduğum yerde
Uykuya dalacağım
Orada karışsın toprağa
Kemiğim, etim
Unutmadım, unutamam
Tokat benim memleketim