Unutmadım Şiiri - Arif Arslan

Unutmadım seni, hiç unutamam da asla
Yerini bir başkası, bir başkası... alsa da
Bende bir takıntıdır sana ait her duygu
Ne sarhoşluk, ne cinnet, ne de derin bir uyku...

Her şeyinle bendesin yüreğim sana esir
Şu benim deli gönlüm ne avunur ne uyur
Ne memnun olur benden, ne darılır, ne küser
Ne de selamı keser, böyle yaşayıp gider...

Gün olur, devran döner, ben hep aynı yerdeyim
Bilmiyorum nerdeyim ve hangi seferdeyim?
Saymadım yaşadığım sensiz geçen yılları,
Hiç farkında değilim kaçıncı perdedeyim...!

Her geceyi, her günü, şöyle koy bir tarafa
Her yıl ayrılık vakti bir cinnet sarar beni
Ya fırlarım kapıya geldin diye aniden
Ya da bakarım yollara uzanıp pencereden

Hâlâ yüreğim çarpar geçerken o sokaktan
O evin kenarından ve o mahallelerden.
Bazen yollara düşer beklerim ta şafaktan
Ümidimle baş başa durup seni beklerken

15 Haziran 01