Unutmadık Dostları Şiiri - Cengiz Gümüş

Bazen yenik düştük zamana
Esiri olduk anlamsız koşuşturmaların
İhanete uğradık
Aşağılandık küçük düşürüldük hor görüldük
Biz yaklaşırken sevecence hep el tersiyle itildik
Bazen yolumuzu kestiler yürürken
Bazen çelme taktılar koşarken
Alın terimizi çaldılar
Sığındığımız limanda gemimizi yaktılar
Çiçeklerimizi koparıp soldurdular
Dağlarımıza kar olup yağdılar
Zor zamanımızda yüz çevirip kaçtılar
Bazen başarımıza ortak oldular
Bazen sırtımızdan vurdular namertçe ve kalleşçe
Kardeşlik türküsü söylerken sazımızı kırdılar
Mutluluk şiiri yazarken kalemimizi çaldılar
Günümüzden güneşimizi
Gecemizden yıldızlarımızı aldılar
Ama......................
Adını yüreğimize kazıdıgımız dostlarımızı
UNUTTURAMADILAR