ağır adımlarla ilerledi cadde boyunca
ıslak kaldırımlar eşlik etti yanlızlığına
elleri cebinde başı eğik düşünceli
yağmur çiseledi gözlerinde
haykırdı isyan etti
kimseler görmedi duymadı
adımları hızlandı ara sokağa daldı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta