Unutma, Unutturma Şiiri - Dursun Özden 3

unutma, unutturma

ah ki ah! çağdışı karanlığın bildik, kirli yasağı
ve bu kuşatma, vahşi bir emperyal oyun çağı
ve akif uyardı; yüz yıl öncede kuruldu o tuzak;
‘korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak’

ve yeniden diriliş için, gazi paşa haykırdı:
“ordular ilk hedefiniz akdeniz, ileri!” ancak
ve dağlar erkenden, derin uykuya dalacak
ege denizi kararacak ve dolunay sallanacak
inanın; yarın 9 eylül, o gün güneş tutulacak
ve işte tam o an; zalimin zulmü son bulacak
kanla yazılan bu destan-anadolu kurtulacak

tetik çeken kınalı-nasırlı el yankısı şafak
kanayan acıyı bal eyleyen, o içli bozlak
afyon-kocatepe bayırında, sabah selası
cephede yanan ateş-duyduğunuz o ses
kutlu zafer, vatan-namus için, son nefes

son kez, kurtuluş avazı-ağustos serin yazı
çal tepe’nin öte yüzü, bu bir ulusun dirilişi
kurtkapanı taaruzu, şafağın durgun-sessiz
o karanlığı yırtan süngü sesi-parıltısı, eşsiz
bin asırlık diriliş çığlığı, tek yumruk-nefessiz

silkinip özüne dönen, bacası tüten yörük obaları
firavun ve ebu cehil’in o yenilgisini gören canları
ve o tarihi yeniden yazan, kuvayı milliye askerleri
utkuyu ve sevdayı hak eden yurtsever kafadarlığı

mazlum ulusların umudu ve çağın esin kaynağı
siperden sipere koşan, cefadan sefaya yürüyen
yoksul ve onurlu halkın, haklarını koruma kararlılığı
akıllı-deneyimli-çalışkan-emektar-sabırlı atanı satma
ekmek-hürriyet inancının mutlak varlığını, yabana atma

ey! mu kıtasını yeniden keşfeden, delikan, zeki yeni nesil
‘yaşasın tam bağımsız türkiye!’ için savaşan-bedel ödeyen
yurtsever-gerçek solcular; ‘yaşasın milliyetçi türkiye’ diyen
ülkücüler-kendine gelmeli ve bu kirli oyunu bozmalı-hemen

kibirlinin, ezenin, hainin, yalancının, yabancının elini tutma
düşmanları, casusları, asalakları, kanlı yasakları kenara atma
yetim çocukların ırzına geçenlerin, haram lokmasını asla yutma
düşünceyi suç sayan, şairi zindana atan, türküden ürken, resimden korkan, dostun yasını, özgür basını sansürleyen o zebaniyi hiç tutma
imam hüseyin ve kubilay’ın başını kesenleri-üç fidanı asanları unutma
sıkışınca, bizi çantada keklik sanan, o nankör-kaypak yalakalar-fırıldak
dönekler-bahtı karalar, artık yeter! dostu satma ve güneşe çamur atma

ve bizi asla unutma! ‘bir avuçtan fazla insan değildik’
bize yedi düvel düşman oldu, yenilmedik, biz dirildik
ve biz ağladık, ağız dolusu güldük, yeniden; ey ki ey!
özgürlüğümüz yılkı tay, türkülerimiz şinanay; say, say
harmandalı-yanay-başlasın halay; he heyde, hey hey!

dursun özden