Unutma Sevgili Şiiri - Feyat Taş

Gitsem ne olur sanki
Ağlamaklı gözlerle bir sahile.
Ahvalimi uzaklara götüren bir yol ile,
Estiğinde arkada bıraktıklarım
Mistik bir dua tadında.
Sevgili…

Karşılıklı sevebilmekse sevda,
Çizgilerin çevriminde geçer bir bir.
Bana göre misin? –sevgili‐
112 acil servis mi orası?
Acil soru ve sorunlarıma bir ambulans lütfen.

Bilmezdim dayanıklı ev aletlerin,
Dayanıksız olduğunu.
Ve görmezdim ellerin duyarlılık karşısında kangren olduğunu,
Uslanmaz yüreğin çaresizliğinde,
Söz dinlemez oldu gönlüm.

Bir eski şarkı oldu şimdi kritiklerim.
Bir lahza,
Yattığın mezardan kalkma,
Bir diriliş anında,
Bin yıllık bir kabir azabında,
Beni nasıl görmek istiyorsan öyle bırak.
Ama bu yetmiyor bakana,
Nasıl istiyorsan öyle gör.

Teneşirde yıkanmış bir aşkın,
Dupduru…
Ümitsizsiniz ve ümit sizsiniz cemaatine,
Nasıl bilirdiniz sorusu,
Bilemeyiz “ sevene sor “ bir ağızdan.
Sonra…
“yarana tuz basmamı” helal et.
Derde düştün beter oldun.

Bize ayrılan sürenin sonuna mı geldik?
Sevgiden bu günlük bu kadar mı?
Kim bilecek benim aşktan sonra esenle kalacağımı?
Veya bir sonraki görüşmemize kadar mutlu kalacağımı.
Kim bilebilir söyle kim?
Kim olabilir şemsiyesi elinde hüzün abidesi?

Tanımlanan acılar sana görünen,
Tanımlanamayan acılar bana örülen,
Kusurlu bir özlem avucumda,
İplik iplik öbek öbek.

Yine dışarıda araba sesi.
Yol kenarında,
Kâğıda dökülenler,
Yol sonunda.
Bu son alır götürür mü saklı kentlere
Beni sana götüren senirlere
Gürültüsü zemin, hayalin şekil.
Kentlere…

Her saniye seni düşünmek,
Bir işçinin alın teri gibi sessizce.
Elinde kazma kürek,
Sevda çalışmasında emek gücü,
Habire kaynasın toprak.
Eşelensin…

Unutma sevgili!
Bu çalışmanın,
Çekici sen toprağı ben,
Unutma çekiç,
Unutma toprak,
Unutma…