Unutma Ölümlüyüz

Bir gün unutuverdi,
Ölümlü olduğunu,
Yaktı, yıktı, yok etti,
Hakk’ın doğruluğunu…

Daima inkâr etti,
Diniyle muhalifti,
Kibrinden gururundan,
Hakikati reddetti...

Anlık dünya günüydü,
Geçip gidivermişti,
Hor gördüğü kişilerce,
Defne dilivermişti…

Sataştığı insanlar,
Namazını kıldırdı,
Hiç sevmediği biri,
Tabutunu taşıdı…

Kafadar dostlarının,
Hiçbirisi gelmedi,
Fikir dostlarındansa,
İbret alan olmadı…

(2000)